अनुसा थापा, भक्तपुर । नेपालमा पछिल्ला वर्षहरूमा एउटा चिन्ताजनक प्रवृत्ति देखा परेको छ,  राजनीतिक दलका निर्वाचित जनप्रतिनिधिहरू स्वयं देश र जनताका लागि ठोस काम गर्न त इच्छुक हुँदैनन्, तर स्वतन्त्र रूपमा अघि बढेर काम गर्नेहरूलाई समेत रोकिन्छन्। नेपाली उखानमा भनिन्छ, “बाँदरले आफ्नो घर पनि बनाउँदैन, अरुको बनाउन पनि दिँदैन,” र यो भनाइ अहिलेको नेपाली राजनीति र नेतृत्वमा लागू भएको देखिन्छ। यसको ज्वलन्त उदाहरण काठमाडौँ महानगरपालिकामा देखियो, जहाँ स्वतन्त्र मेयर बालेन्द्र साहले न्यूरोडको साँघुरो फुटपाथ विस्तार गरेर सार्वजनिक हितमा काम गर्न खोज्दा एमालेका वडाध्यक्ष, उपमेयर, र तत्कालीन मन्त्रीहरू समेतले आन्दोलन र अवरोध सिर्जना गरे। उनीहरूको वास्तविक चिन्ता सार्वजनिक सुविधा नभई, त्यहाँको अवैध पार्किङबाट दैनिक उठ्ने करोडौँ रुपैयाँको आम्दानी गुम्ने डर थियो।

त्यस्तै, थापाथली र तीनकुनेका सुकुम्बासी बस्ती हटाउन महानगरले डोजर चलाउँदा एमालेले आफ्ना कार्यकर्ता उचालेर विरोध गर्यो, खुकुरीसहित आक्रमणसम्म भयो, जबकि तत्कालीन सरकारले भोट बैंक गुम्ने डरले प्रहरी सहयोग समेत नगरी बेवास्ता गर्यो। संसदमा पनि जनता र देशको हित भन्दा आफ्नो स्वार्थलाई प्राथमिकता दिइन्छ। केपी शर्मा ओली नेतृत्वको सरकारले गुठी, सरकारी, ऐलानी, वनजंगलको जग्गा निजी स्वामित्वमा लैजाने विवादास्पद विधेयक ल्याउन खोज्नु, कांग्रेस र अन्य दलहरूले समेत मौन समर्थन गर्नु, र जग्गा दलालहरूको संरक्षण गर्नु यसको प्रमाण हो।

यस्ता गतिविधिले एमाले, कांग्रेस, माओवादीजस्ता ठूला दलहरूको चरित्र प्रष्ट पार्छ, जनतालाई रिझाएर, कर संकलन नगरी, सार्वजनिक सम्पत्ति हिनामिना गरेर, विदेशी ऋणमा देश चलाउने तर विकासको नारा लगाएर मात्रै प्रचार गर्ने। प्रेम सुवालजस्ता नेताहरू सदनमा भ्रष्टाचारविरोधी भाषण गर्दै चर्चा कमाउँछन् तर आफ्नै कार्यकर्ताले कब्जा गरेको सरकारी र ऐलानी जग्गालाई संरक्षण गर्छन्। भक्तपुरदेखि काठमाडौँसम्मका सार्वजनिक सम्पत्ति, मठमन्दिर, आर्यघाट र खोला किनारका जग्गा दलका नेताहरू र उनीहरूको चेलाहरूले कब्जा गरेर अर्बौँको खेल चलाएका छन्।

यसबीच, स्वतन्त्र मेयर बालेन र उनको टोलीले कानुनको दायरामा रहेर सहर सुन्दर र व्यवस्थित बनाउन खोज्दा, पार्टीका नेताहरू र वडाध्यक्षहरू अवरोध खडा गरेर विकास रोक्ने काममै लागिरहेका छन्। जनतालाई विदेशमा बेच्ने, छिमेकीलाई भूभाग सुम्पने, र सार्वजनिक सम्पत्ति दलालहरूमार्फत बेचेर रमाउने नेताहरूको वास्तविक अनुहार जनताले अब चिन्नु आवश्यक छ। देशलाई लुट्ने, विकास रोक्ने र जनतालाई झुक्याएर भोट माग्ने यस्ता दल र नेताहरूको समय अब सकिनुपर्छ।